W najbardziej ogólnym znaczeniu kellerbier oznacza dowolne piwo niefiltrowane. Można więc natknąć się na kellerweizen, kellerbock, kellerpils itd. Opis dotyczy jednak najbardziej powszechnej i tradycyjnej odmiany frankońskiej, znanej także pod nazwą zwickel (lub zwickl w zależności od rejonu). Najczęściej podawane prosto z beczki, w której fermentowało. Beczka może być otwarta (niezakorkowana - ungespundet) przez cały okres fermentacji, dzięki czemu piwo w mniejszym stopniu nasyca się CO2.
Historyczne piwo, warzone do czasów wprowadzenia w USA prohibicji, w stanie Kentucky, zwłaszcza w okolicach Louisville. Było piwem lekkim, o ciemnej barwie. Nazywano je także "common" lub "dark cream ale". Jego zaletami były: nieskomplikowany proces produkcji oraz niska cena. Wbrew pojawiającym się w niektórych opracowaniach informacjom, nie powinno być piwem kwaśnym.
Według Kolońskiego Stowarzyszenia Browarników, autorów Konwencji Kolońskiej: "Kölsch to jasne, wysokoodfermentowane, chmielowe, krystalicznie czyste, pełne piwo górnej fermentacji, podawane w tzw. Stange. Warzone według Niemieckiego Prawa Czystości wyłącznie w browarach Kolonii i tych z najbliższych okolic, które dzięki wieloletniej tradycji warzenia piwa zasłużyły sobie na to prawo".
Kristallweizen (inaczej Kristall Weizen lub Kristall Weißbier) to filtrowana, musująca, rześka wersja klasycznego bawarskiego piwa pszenicznego, nazywana czasem bawarskim szampanem ze względu na swój łagodny, owocowy smak i wysokie wysycenie. Rozlewany do wysokich szklanek rozszerzających się ku górze. Jako orzeźwiające piwo na lato podawane jest w niskiej temperaturze, niekiedy z dodatkiem plasterka cytryny. Ten ostatni zwyczaj, choć popularny w przypadku tego stylu, nie jest jednak zgodny ze sztuką.
Najpopularniejszy obecnie styl piwa, odpowiadający za ponad 90% światowego spożycia. Produkowany w niemal każdym kraju na świecie, z myślą o masowym konsumencie. Pozbawiony wyraźnych charakterystyk aromatycznych i smakowych, odfermentowany w najwyższym możliwym stopniu w celu osiągnięcia jak najwyższej zawartości alkoholu z jak najmniejszej ilości surowca.
Niemiecka odmiana piwa o niskiej zawartości alkoholu. Stylem bazowym mogą być piwa zarówno dolnej, jak i górnej fermentacji.
Holenderski sezonowy styl zwykle górnej fermentacji, wypuszczany na rynek każdej wiosny w okresie od 21 marca do maksymalnie 21 czerwca. Spotyka się pisownię lentebok i lentebock, alternatywnie meibok/meibock.
Jasnozłote, historyczne piwo wywodzące się z centralnych Niemiec (Lichtenhain, Turyngia). Należy do tej samej rodziny co grodziskie, gose czy berliner weisse. Wyróżnia je jednak specyficzne dla stylu połączenie delikatnej kwaśności z dymionym charakterem.
Niemieckie piwo pełne (Vollbier) o wyraźnie słodowym smaku i aromacie pochodzącym ze słodu monachijskiego. Charakteryzuje się czystym profilem i miedzianą barwą.
Ciemne piwo górnej fermentacji z wyraźnie zaznaczonym palonym smakiem/aromatem - często podobne do kawy zbożowej z mlekiem.
Styl ten jest reinterpretacją klasycznego pilznera, polegającą na zastosowaniu nowych odmian chmielu. Stworzone dla osób, które albo dopiero przekonują się do chmielowych aromatów kojarzonych ze sztandarowymi produktami "piwnej rewolucji" albo tych, którzy już są do nich przekonani, ale na równi z nimi cenią sobie tradycyjne smaki.
Imperialny stout leżakowany z drewnem pod dowolną postacią. Drewno ma nadać słodkich (waniliowych, kokosowych) akcentów.
Lekkie piwo o kompleksowym smaku i aromacie, bardzo pijalne i sesyjne. Ciemne, mocno palone, jedwabiste, oleiste, kremowe, o wyraźnie goryczkowym, palonym finiszu. Wysoka pijalność jest kluczowa.
Wędzona wersja stylu dry stout lub foreign extra stout. Do wędzenia można użyć drewna, torfu lub innych materiałów.
Wędzona wersja tradycyjnego (ciemnego) koźlaka. Mocne, sycące piwo słodowo-wędzone.
Niemieckie piwo o średniej mocy i słodowym charakterze, wzbogacone o mniej lub bardziej intensywne nuty dymu wędzarniczego.
Wędzone piwo pszeniczne w niemieckim stylu. Zbalansowany mariaż wędzonki oraz drożdżowych nut typowych dla bawarskiej pszenicy. Podawane wymieszane z drożdżami.
Ciemniejsza wersja american IPA, często o bardziej wyrazistym i złożonym profilu słodowym.
