W najbardziej ogólnym znaczeniu kellerbier oznacza dowolne piwo niefiltrowane. Można więc natknąć się na kellerweizen, kellerbock, kellerpils itd. Opis dotyczy jednak najbardziej powszechnej i tradycyjnej odmiany frankońskiej, znanej także pod nazwą zwickel (lub zwickl w zależności od rejonu). Najczęściej podawane prosto z beczki, w której fermentowało. Beczka może być otwarta (niezakorkowana - ungespundet) przez cały okres fermentacji, dzięki czemu piwo w mniejszym stopniu nasyca się CO2.
Historyczne piwo, warzone do czasów wprowadzenia w USA prohibicji, w stanie Kentucky, zwłaszcza w okolicach Louisville. Było piwem lekkim, o ciemnej barwie. Nazywano je także "common" lub "dark cream ale". Jego zaletami były: nieskomplikowany proces produkcji oraz niska cena. Wbrew pojawiającym się w niektórych opracowaniach informacjom, nie powinno być piwem kwaśnym.
Według Kolońskiego Stowarzyszenia Browarników, autorów Konwencji Kolońskiej: "Kölsch to jasne, wysokoodfermentowane, chmielowe, krystalicznie czyste, pełne piwo górnej fermentacji, podawane w tzw. Stange. Warzone według Niemieckiego Prawa Czystości wyłącznie w browarach Kolonii i tych z najbliższych okolic, które dzięki wieloletniej tradycji warzenia piwa zasłużyły sobie na to prawo".
Kristallweizen (inaczej Kristall Weizen lub Kristall Weißbier) to filtrowana, musująca, rześka wersja klasycznego bawarskiego piwa pszenicznego, nazywana czasem bawarskim szampanem ze względu na swój łagodny, owocowy smak i wysokie wysycenie. Rozlewany do wysokich szklanek rozszerzających się ku górze. Jako orzeźwiające piwo na lato podawane jest w niskiej temperaturze, niekiedy z dodatkiem plasterka cytryny. Ten ostatni zwyczaj, choć popularny w przypadku tego stylu, nie jest jednak zgodny ze sztuką.