Jasne piwo pszeniczne górnej fermentacji wywodzące się z Bawarii. Poza wysokim wysyceniem dwutlenkiem węgla i wysoką pienistością, cechuje się także zmętnieniem pochodzącym od drożdży oraz estrami i fenolami w aromacie i smaku. Typowe nuty dla tego stylu to goździki (4-winygogwajakol) i banany (octan izoamylu). Piwo tego typu bywa nazywane także weizen. Wersja niefiltrowana występuje pod nazwą "Hefe-Weizen" (niem. Hefe - drożdże). Istnieją również wersje filtrowane - kristalweizen, w których wyraźniejsze są nuty owocowe, a mniej jest fenoli w porównaniu z niefiltrowanymi piwami pszenicznymi. Niektóre browary warzą także wersje o mniejszej zawartości alkoholu - liechtes weisse. Na rynku dostępne są także wersje bezalkoholowe weissbier.
Mocne, pszeniczne ale o barwie od jasnobursztynowej do rubinowej. Jako reprezentant rodziny koźlaków i jednocześnie piw pszenicznych łączy w sobie charakterystyczne cechy tradycyjnych niemieckich stylów piwnych. W jego smaku i aromacie przeplatają się nuty słodowe o różnorodnym i bogatym charakterze, a także owocowe i przyprawowe.
Wariacja na temat american IPA z istotnym, czasem dominującym udziałem pszenicy, co czyni piwo bardziej zbalansowanym, gęstszym, a w połączeniu z innymi technikami, niekiedy słodszym.
Mariaż american IPA i belgijskiego witbiera. Owocowo-przyprawowa pszeniczna wariacja na temat IPA.
Witbier, inaczej zwany bierè blanche (czyli piwo białe), to bardzo lekkie, orzeźwiające piwo warzone z dużym udziałem niesłodowanej pszenicy oraz z dodatkiem przypraw.