Podkategorie
Średnio mocne lub mocne, zazwyczaj jasnobrązowe, piwo z wysp brytyjskich. Styl zdecydowanie słodowy z wyczuwalnymi wyraźnymi estrami owocowymi. Większość przedstawicieli posiada smaki pochodzące z angielskich odmian chmielu. Piwo polecane na zimowo-jesienną, chłodną pogodę. Przez anglików czasami określane jako winter warmer, czyli zimowy rozgrzewacz.
Czeska interpretacja piwa półciemnego, wykorzystująca regionalne surowce, w szczególności chmiel Saaz (Žatecký). Zbalansowane, słodowo-chmielowe piwo. W wielu browarach warzone tylko sezonowo.
Lekkie, orzeźwiające, sesyjne czeskie piwo. Pomimo niskiego ekstraktu i umiarkowanego nachmielenia jest bogate w smaku i aromacie. Ulubiony styl piwa w Czechach, który można znaleźć w ofercie prawie każdego czeskiego browaru. Opis stylu odnosi się zarówno do najpopularniejszych "dziesiątek", jak i do nieco rzadszych "jedenastek", które poza zawartością ekstraktu i alkoholu zachowują podobną charakterystykę.
Pełne, ciemne, zbalansowane, słodowo-chmielowe, czeskie piwo dolnej fermentacji. Od bawarskiego dunklesa różni się lepszym balansem aspektów słodowych i chmielowych oraz najczęściej większą złożonością smaku.
Najlżejszy z popularnych ciemnych czeskich stylów piwa. Lekko karmelowe, bez nut palonych, przeznaczone do szybkiego spożycia, nie do długiej degustacji.
Lekkie, brytyjskie piwo sesyjne, podstawowa oferta w każdym pubie w Wielkiej Brytanii. Tradycyjnie leżakowane w beczkach (casks), z których następnie są szynkowane przy użyciu ręcznej pompy.
Ciemna wersja american IPA, zachowująca typową dla stylu chmielową moc, wytrawność i pijalność, ale z dużo konkretniejszą i złożoną kontrą specjalnych słodów.
Lager o ciemnej barwie i średniej mocy. Cechuje go średnia chmielowa goryczka i gładka, złożona słodowość pochodząca od słodów podstawowych, a nie specjalnych.
Mocne, pszeniczne ale o barwie od jasnobursztynowej do rubinowej. Jako reprezentant rodziny koźlaków i jednocześnie piw pszenicznych łączy w sobie charakterystyczne cechy tradycyjnych niemieckich stylów piwnych. W jego smaku i aromacie przeplatają się nuty słodowe o różnorodnym i bogatym charakterze, a także owocowe i przyprawowe.
Wędzona wersja tradycyjnego (ciemnego) koźlaka. Mocne, sycące piwo słodowo-wędzone.
Bardzo mocne, gęste, zbliżone do likieru, piwo. Powstaje w wyniku zamrożenia piwa w stylu doppelbock i odsączenie ekstraktu. W efekcie wymrażania powstają najmocniejsze piwa na świecie o zawartości alkoholu znacznie przekraczającej przewidziane w tym opisie.
Holenderski sezonowy styl zwykle górnej fermentacji, wypuszczany na rynek każdej jesieni w okresie od 21 września do 21 grudnia i sprzedawany zwykle do lutego. Stosowane są różne pisownie - herfstbok i herfstbock, ewentualnie po prostu bok i bock.
Mocne piwo dolnej fermentacji. Jasna odmiana koźlaka o uboższym profilu słodowym i większej pijalności. Występuje jako helles bock oraz sezonowe maibock (sprzedawane od połowy kwietnia do czerwca). Obie nazwy używane są zamiennie, chociaż niektóre browary produkują zarówno helles bocki, jak i maibocki.
Holenderski sezonowy styl zwykle górnej fermentacji, wypuszczany na rynek każdej wiosny w okresie od 21 marca do maksymalnie 21 czerwca. Spotyka się pisownię lentebok i lentebock, alternatywnie meibok/meibock.
Bardzo ciemne i mocno palone, złożone piwo górnej fermentacji. Bogaty bukiet łączący słodowe, chmielowe, estrowe i alkoholowe nuty w różnych proporcjach, tworzy dobrze skomponowany, zbalansowany trunek.
Niemieckie piwo o średniej mocy i słodowym charakterze, wzbogacone o mniej lub bardziej intensywne nuty dymu wędzarniczego.
Ciemne piwo górnej fermentacji z wyraźnie zaznaczonym palonym smakiem/aromatem - często podobne do kawy zbożowej z mlekiem.
Gęste, mocne i złożone piwo degustacyjne. Bogactwo smaków słodowych z wyraźnymi akcentami owocowymi i chmielowymi. Idealny akompaniament dla zimowych wieczorów.
Według Kolońskiego Stowarzyszenia Browarników, autorów Konwencji Kolońskiej: "Kölsch to jasne, wysokoodfermentowane, chmielowe, krystalicznie czyste, pełne piwo górnej fermentacji, podawane w tzw. Stange. Warzone według Niemieckiego Prawa Czystości wyłącznie w browarach Kolonii i tych z najbliższych okolic, które dzięki wieloletniej tradycji warzenia piwa zasłużyły sobie na to prawo".
Kristallweizen (inaczej Kristall Weizen lub Kristall Weißbier) to filtrowana, musująca, rześka wersja klasycznego bawarskiego piwa pszenicznego, nazywana czasem bawarskim szampanem ze względu na swój łagodny, owocowy smak i wysokie wysycenie. Rozlewany do wysokich szklanek rozszerzających się ku górze. Jako orzeźwiające piwo na lato podawane jest w niskiej temperaturze, niekiedy z dodatkiem plasterka cytryny. Ten ostatni zwyczaj, choć popularny w przypadku tego stylu, nie jest jednak zgodny ze sztuką.