Podkategorie
Mocno chmielone piwo o średniej mocy, połączenie intensywnych aromatów chmielowych z charakterystycznym dla żyta profilem smakowym i lepką teksturą.
W najbardziej ogólnym znaczeniu kellerbier oznacza dowolne piwo niefiltrowane. Można więc natknąć się na kellerweizen, kellerbock, kellerpils itd. Opis dotyczy jednak najbardziej powszechnej i tradycyjnej odmiany frankońskiej, znanej także pod nazwą zwickel (lub zwickl w zależności od rejonu). Najczęściej podawane prosto z beczki, w której fermentowało. Beczka może być otwarta (niezakorkowana - ungespundet) przez cały okres fermentacji, dzięki czemu piwo w mniejszym stopniu nasyca się CO2.
Niszowy styl powstały w północno-wschodniej Francji (do niedawna jego występowanie ograniczało się do tego regionu), średniomocny lub mocny, wywodzący się z tradycji pożywnych, słodowych piw wiejskich. Charakter słodowy dominuje w nich nad goryczką. Bière de garde cechują się sporą rozpiętością barwy, od jasnej do brązowej.
Witbier, inaczej zwany bierè blanche (czyli piwo białe), to bardzo lekkie, orzeźwiające piwo warzone z dużym udziałem niesłodowanej pszenicy oraz z dodatkiem przypraw.
Najpopularniejszy obecnie styl piwa, odpowiadający za ponad 90% światowego spożycia. Produkowany w niemal każdym kraju na świecie, z myślą o masowym konsumencie. Pozbawiony wyraźnych charakterystyk aromatycznych i smakowych, odfermentowany w najwyższym możliwym stopniu w celu osiągnięcia jak najwyższej zawartości alkoholu z jak najmniejszej ilości surowca.
Mariaż american IPA i belgijskiego witbiera. Owocowo-przyprawowa pszeniczna wariacja na temat IPA.
Codzienne jasne piwo o bogatym, złożonym, słodowo-chmielowym smaku i aromacie. Orzeźwiające, z wyczuwalną, długą, ale gładką goryczką.
Najmocniejsza wersja standardowych czeskich jasnych piw dolnej fermentacji.
Najmocniejszy z tradycyjnych ciemnych czeskich stylów. Złożona słodowość z czekoladowymi, karmelowymi i rodzynkowymi nutami dominuje profil.
