Lichtenhainer

Kategoria: STYLE PIWNE PSPD

autor opisu	Maciej Piaszczyński
krótki opis	Jasnozłote, historyczne piwo wywodzące się z centralnych Niemiec (Lichtenhain, Turyngia). Należy do tej samej rodziny co grodziskie, gose czy berliner weisse. Wyróżnia je jednak specyficzne dla stylu połączenie delikatnej kwaśności z dymionym charakterem.
parametry podstawowe	Ekstrakt początkowy: 8-10°Blg Ekstrakt końcowy: 1-2°Blg Zawartość alkoholu: 3,5-4,7% obj. Goryczka: 5-12 IBU Barwa: 6-12°EBC
wyróżniki stylu	Dymione, kwaśne, piwo górnej fermentacji. Podobnie jak podobne style bardzo delikatnie chmielone. Pomimo średnio lekkiej do średniej pełni, dzięki wysokiemu odfermentowaniu i wysokiemu nagazowaniu ma orzeźwiający charakter.
historia	Styl wywodzi się z Niemiec. Znane było już w XIX w. Jak podaje literatura, początkowo produkowane tylko z wędzonego słodu jęczmiennego, ale od lat 30. XX w. zaczęto stosować w zasypie słód pszeniczny, najpierw około 1/3, a potem 2/3 zasypu. Na początku stosowano fermentację spontaniczną, którą zastąpiono drożdżami górnej fermentacji. Początkowo brzeczki nie gotowało się, a jedynie dodawano do fermentacji bakterie kwasu mlekowego.
aromat	Dymny, ogniskowy, o średnioniskim natężeniu owocowych estrów, z wyczuwalnymi nutami chlebowymi i zbożowymi. Aromatów chmielowych brak lub bardzo niskie, pochodzące z tradycyjnych niemieckich odmian chmielu.
smak	Wyraźna kwaśność charakterystyczna dla piw fermentowanych z udziałem bakterii kwasu mlekowego, której towarzyszą silne akcenty owoców, takich jak jabłka i cytryny. Posmak dymny mocno wyczuwalny, ważne jednak aby miał charakter ogniskowy. Piwo powinno być wytrawne z kwaśno-dymnym posmakiem. Goryczka niska. Nuty słodowe i chlebowe pochodzą z dodatku słodu pszenicznego, jednak nie mogą dominować nad dymnością i kwaśnością. słodowość powinna być niższa od dymności i kwaśności.
goryczka	Niska, gładka, nie zalegająca.
wygląd	Barwa piwa od głębokożółtej do jasnozłotej. Klarowne do lekko przygaszonego Piana drobnopęcherzykowa, wysoka, biała lub o lekko złamanej bieli. Trwałość piany wysoka.
odczucie w ustach	Pełnia średnioniska do średniej. Łechtająca w podniebienie kwasowość. Mocne nagazowanie.
surowce i technologia	Podstawowym surowcem jest wędzony słód jęczmienny, w drugiej kolejności do zasypu stosuje się słód pszeniczny, którego udział wynosi od 30 do 50%. Drożdże górnej fermentacji, bakterie kwasu mlekowego. Tradycyjne niemieckie odmiany chmielu. Zacieranie tradycyjnie infuzyjne. Często we współczesnych recepturach spotykamy informację, że gotowanie przebiega bardzo krótko np. 15-20 min. Fermentacja w 20°C.
przykłady komercyjne	Pinta „Kwas Beta”.
bibliografia	BJCP - R. Mosher, "Tasting Beer". - R. Mosher "Radical Brewing".
podawanie	8-10°C Szkło degustacyjne, weizen