Rauchbock / Wędzony koźlak

Kategoria: STYLE PIWNE PSPD

autor opisu	Przemysław Szczepańczyk
krótki opis	Wędzona wersja tradycyjnego (ciemnego) koźlaka. Mocne, sycące piwo słodowo-wędzone.
parametry podstawowe	Ekstrakt początkowy: 16-18°Blg Ekstrakt końcowy: 3,5-5,5°Blg Zawartość alkoholu: 6,5-7,5% obj. Goryczka: 20-30 IBU Barwa: 28-56°EBC
wyróżniki stylu	Złożone, wędzone, słodowe, mocne, ciemne, sycące, pełne, niemieckie piwo dolnej fermentacji. Pełniejsze i mocniejsze niż rauchmaerzen.
historia	Tradycyjny styl wywodzący się z Frankonii. Znany także w innych częściach Bawarii oraz w Czechach, chociaż mniej popularny niż piwa wędzone o niższym ekstrakcie. Warzone raczej sezonowo lub na specjalne okazje.
aromat	Średnioniski do średniowysokiego aromat wędzony, kojarzący się z wędlinami lub oscypkiem. Średnio wysoka słodowość z nutami razowego chleba, skórki ciemnego chleba, orzechów laskowych i włoskich. Dopuszczalne średnioniskie aromaty karmelowe. Ciemne słody w dużym stężeniu mogą produkować aromaty kojarzone z ciemnymi owocami, takimi jak wiśnie, śliwki, czerwone winogrona, rodzynki. Aromaty te będą wyczuwalne szczególnie w mocniejszych i starszych piwach i nie są wadą, jeśli pozostają w tle. W połączeniu z aromatami wędzonymi wspomniane nuty owocowe mogą wzbogacić bukiet o sugestię wędzonych śliwek. W takim wypadku należy uznać to za cechę pożądaną, czyniącą piwo jeszcze bardziej złożonym. Dopuszczalny jest niski poziom wyczuwalnego alkoholu i/lub estrów owocowych. Brak aromatów chmielowych, diacetylu, nut siarkowych.
smak	Średniowysoki, bogaty, złożony smak słodowy o charakterze razowego chleba z nutami skórki ciemnego chleba, pumpernikla, tostowymi, połączony ze średnioniskimi do średniowysokich nutami dymu wędzarniczego. Dopuszczalna jest średnio niska karmelowość związana z długim gotowaniem i niewielkim dodatkiem słodów karmelowych. Niski posmak ciemnych owoców, w szczególności wędzonych śliwek, pochodzący ze słodów i niskiej zawartości estrów, jest pożądany. Poza tym profil czysty bez aromatów siarkowych i diacetylu. Niskie nuty szlachetnego niemieckiego chmielu o charakterze ziołowym lub korzennym nie są wadą, ale najczęściej nie występują. Ze względu na niską goryczkę i wysoką słodowość, piwo może sprawiać wrażenie słodkiego. Finisz półwytrawny, złożony, słodowy, z nutami ciemnego chleba i wędzonki długo utrzymującymi się w posmaku.
goryczka	Średnio niska, zdominowana przez słodowość, alkoholowo-chmielowa, krótka.
wygląd	Barwa pomarańczowoczerwona do ciemnobrązowej, klarowne. Piana beżowa do jasnobrązowej, obfita, zwarta, trwała.
odczucie w ustach	Pełnia średniowysoka. Aksamitna, kremowa tekstura, oleista od wędzonki. Sycące, lekko rozgrzewające. Dopuszczalna niska lepkość w ustach od alkoholu i dekstryn. Wysycenie średnioniskie do średniego.
surowce i technologia	Słody monachijskie, red ale, niewielkie ilości słodów karmelowych, ewentualnie drobny dodatek słodów barwiących. Wędzony słód może stanowić 20-100% zasypu. Niemiecki chmiel. Czyste, drożdże dolnej fermentacji pozwalające piwu zachować słodowy charakter. Zacierane dekokcyjnie oraz długie gotowane w celu uzyskania dużych ilości związków Maillarda.
przykłady komercyjne	Aecht Schlenkerla "Rauchbier Urbock", Weiherer "Rauchbock", Drei Kronen "Haluator", Rittmayer "Smoky George", Mazaný Lišák "Bůček", Chotoviny Dno Pytle "Nostradamus MDLXVI", De Molen/Sound "Ball & Chain", Solipiwko "1978", PINTA "Jak w Dym", Browar Kormoran "Podróże Kormorana Rauchbock"
podawanie	7-9°C Szklanka, kufel lub pokal