Najpopularniejszy styl w południowych Niemczech. Codzienne pełne piwo o słodowym smaku, pokazujące kunszt bawarskich piwowarów.
Helles / Bawarskie jasne
Kategoria:
STYLE PIWNE PSPD
| autor opisu | Przemysław Szczepańczyk |
| krótki opis | Najpopularniejszy styl w południowych Niemczech. Codzienne pełne piwo o słodowym smaku, pokazujące kunszt bawarskich piwowarów. |
| parametry podstawowe |
Ekstrakt początkowy: 11-12,5°Blg Ekstrakt końcowy: 2-3°Blg Zawartość alkoholu: 4,1-5,6% obj. Goryczka: 20-30 IBU Barwa: 5-10°EBC |
| wyróżniki stylu | Jasne, czyste, słodowe, pełne, orzeźwiające bawarskie piwo. Gładkie, pijalne, wytrawne, o wyczuwalnej, ale wycofanej chmielowości i goryczce. Mniej chmielowe, bardziej słodowe i pełniejsze od niemieckiego pilznera. |
| historia | Stworzone w monachijskim browarze Spaten w 1894 roku jako konkurencja dla piw pilzneńskich. Po II wojnie światowej stało się najpopularniejszym stylem piwa w południowych Niemczech. |
| aromat | Średnioniski aromat słodowy o charakterze zbożowym, jasnego chleba. Słodowość pochodzi ze słodu pilzneńskiego - nuty prażone, ciemnego chleba, tostowe, karmelowe są niedopuszczalne. Niski do średnioniskiego aromat niemieckich szlachetnych chmieli o ziołowym lub kwiatowym charakterze. Czysty lagerowy charakter jest najbardziej odpowiedni, ale dposzczalne są niskie nuty DMS i/lub H2S. Brak estrów owocowych, diacetylu. Piwo powinno być pite świeże, więc wyraźne aromaty wynikające ze starzenia się są wadą. |
| smak | Średnioniski smak słodowy o zbożowym lub chlebowym charakterze. Sprawiać może wrażenie lekko słodkiego, za co odpowiadać może użycie wody o mineralizacji zbliżonej do wody monachijskiej, bogatej w jony chlorkowe. Niskie do średnioniskich nuty niemieckich chmieli kontrastują ze słodowością tworząc złożony profil, skupiony jednak na słodach. Piwo powinno mieć gładki, wytrawny, krótki finisz zachęcający do kolejnego łyka. W finiszu tym wyczuwalne powinny być zarówno nuty słodowe, jak i chmielowe. |
| goryczka | Średnioniska, chmielowa. Nie może być gryząca i zalegająca. W finiszu jest odrobinę mniej wyczuwalna niż słodowość, którą kontruje i to dzięki niej piwo nie sprawia wrażenia słodkiego i jest wysoko pijalne. |
| wygląd | Barwa słomkowa do jasnozłotej. Klarowne. Piana biała o średniej do średniowysokiej trwałości, obfitości i zwartości. |
| odczucie w ustach | Pełnia średnia, tekstura lekka, ale nie wodnista. Wysycenie średnie do średniowysokiego. |
| surowce i technologia | Całość zasypu stanowi słód pilzneński, niemieckie ziołowe lub kwiatowe chmiele, czyste niemieckie drożdże dolnej fermentacji. Zacieranie dekokcyjne nie jest typowe dla tego stylu. |
| przykłady komercyjne | Augustiner Lagerbier "Hell", Hacker-Pschorr "Münchner Gold", Löwenbraü "Original", Paulaner "Premium Lager", Spaten "Premium Lager", Weihenstephaner "Original" |
| podawanie |
5-7°C Kufel |
